خوشحالی مامان وبابا

سلام شیطونکم

عزیز دلم هرروز که میگذره با تسلط توی راه رفتن بیشتر خوشحالم میکنی...

تا جمعه 9 خردادماه شما وقتی میخواستی راه بری باید کمکت میکردیم تابلند بشی ویه کم تسلطط کمتربود ولی وقتی اون شب رفتیم خونه ببا جون تا کادوی تولده خاله سارا روببری وقتی اونا رودیدی از هیجان وذوق زیاد دستتو از دیوار برداشتی وهمش وسط سالن دور خودت میچرخیدی ...

عزیزتر از جونم فقط خدامیدونه اون لحظه چه قدر خوشحال بودم وخدا روشکر میکردم چون برای راه افتادنت خیییییلی اذیت شدم وزحمت کشیدم تا تو مثل بقیه هم سن وسالات راحت راه بری وبدوی

الان 4 روزه که همش وسط خونه بدو بدو میکنی چیزی که آرزوم بود

باز هم خدای مهربون رو شاکرم وسپاسگذار

الان دیگه فقط حرف زدنت موند که مامان وبابا رو خوشحال کنی وبراشون بلبل زبونی کنی